AON !

Korfoù goloet gant an erc'h hag astennet a-dreuz
Kezeg brein hanter-zebret ha toullgofet
Stroñs-distroñs eo ar wenodenn skornek
Ar biziou bav prest d'ober pav atav!

Hag ez eus tiez dizor didoenn
Hag ez eus kroazioù na vint biken savet
Bez e welan roudoù tan an ifern
Daeroù puilh a ruilh war va dremm

C'hoarielloù torret hag enwadet
Gwelloc'h ganin e vijen aet da zall
Stlak! Stlak! Skrampañ war an douar
Stlejañ buan aze hag ahont

Aon! Me n'am eus ket!

Ar fuzuilhoù ruset war an hent
Son ur binioù-kozh a c'hellomp klevout o tont eus un toull-pri
Un aezhenn o nijal kuit a zindan ar c'hoad
Spont! Un tokarn war va zreid!
Glav gwad!
Banniel ar vro a stlak evel ur boled
Leun-chouk va beg gant dorn ar marv
War sav! Argad! a yud ur vouezh er foz.

 

PEUR !

Des corps couverts par la neige et étendus de travers.
Des chevaux pourris, à moitié éventres, et le ventrepercé.
Le chemin glacé est tout défoncé.
Les doigts lourds toujours prêts à faire feu!

Et il y a des maisons sans porte sans toit.
Et il y a des croix qui ne seront jamais dressées.
Je vois des traces du feu de l'enfer.
Des larmes roulent sur mon visage.

Des jeux cassés et tachés de sang.
Il aurait mieux valu que je devienne aveugle.
Tac! tac! Se jeter sur le sol.
Ramper vite ici et là.

Je n'ai pas peur!

Les fusils trainent sur le sol.
Nous pouvons entendre le son d'un biniou-kozh venant d'une fondière.
Une vapeur s'échappe de l'interieur du bois.
Horreur! Un casque sur mes pieds!
Pluie de sang!
Le drapeau du pays claque comme une balle.
Ma bouche dégorge de la main de la mort.
Debout! Combat! crie une voix dans la tranchée.